The Vulnerabilities of Living Wills

Abstract

The living will is usually interpreted as the ultimate manifestation of the principle of individual autonomy. It is autonomy taken to its ultimate consequences, the autonomy of the cautious individual who wants to guarantee its future exercise beyond any physical or intellectual limitation. However, its activation presents tain risks from the very logic of the principle of autonomy. Firstly, because the generalisation of subscriptions to living wills could lead to a certain disregard for the autonomy of those who decide not to sign the document. Secondly, because of the risk that the will expressed in the past, possibly very remote, would prevail over the current tacit will of someone who has already lost his or her intellectual competence. It is proposed to require the periodic renewal of the signature of the living will in order for it to have full legal force.

Testament życia jest zwykle rozumiany jako ostateczna manifestacja zasady autonomii jednostki. To autonomia najdalej posunięta, autonomia osoby ostrożnej, która – w warunkach braku jakichkolwiek ograniczeń fizycznych czy intelektualnych – chce zapewnić przyszłe zeń skorzystanie. Jego uruchomienie wiąże się wszakże z niejakim ryzykiem, wynikającym z samej logiki zasady autonomii; po pierwsze z tej racji, że upowszechnienie podpisywania testamentów życia prowadzić może do pewnego lekceważenia autonomii tych, którzy decydują się jednak nie sygnować takiego dokumentu; po drugie zaś ze względu na ryzyko, że wola wyrażona w przeszłości – niekiedy nader odległej – przeważy nad obecną, milczącą (dorozumianą) wolą osoby, która utraciła już intelektualne kompetencje. Aby więc testament życia mógł zachować pełną moc prawną, proponuje się wprowadzenie wymagania okresowego odnawiania podpisu pod tym normatywnym dokumentem.